Wereldsteden, de beach en het tropisch regenwoud
Dit wordt alweer ons laatste stukje, omdat we over twee dagen uit elkaar gaan.. Dan gaan we ieder apart met onze vrienden verder reizen!
We eindigde ons vorig stukje in Buenos Aires. Dit is een ontzettende grote wereldstad! En dat is ook te merken aan alle drukte.. Maar er is dan ook genoeg te beleven. Wij hebben ons er een week heel goed kunnen vermaken, omdat er veel verschillende wijken zijn. In San Telmo wordt er op de pleinen de tango gedanst en zijn er leuke marktjes. La Boca is een kunstenaarswijk met schilderachtige huisjes.
En inRecoleta en Palermo kan je heel goed uitgaan! Een stad waar je je echt niet kan vervelen. We zijn ook nog naar een tango-show geweest. Nadat we eerst zelf een les gehad hadden, begon de show. Het was een ontzettend leuk optreden. Wat ons opviel was de armoede in de stad en de lange rijen bij de bank. Dat komt doordat Argentinie een paar jaar geleden bankroet was, waardoor iedereen zijn spaargeld kwijt was. Nu gaan ze dus elke weekhunloon van de bank afhalen..
Toen met de boot overgestoken naar Uruguay en we kwamen aan in het plaatsje Colonia del Sacramento. Dit is een heel leuk koloniaal plaatsje met een oud centrum en leuke pleintjes. En het was lekker weer! Jammer dat we niet meer tijd hadden, anders hadden we zeker meer van Uruguay willen zien.
Daarna door naar Puerto Iguazu om de watervallen te bekijken en die waren echt onvoorstelbaar mooi. De Argentijnse kant is het meest indrukwekkend, want dan ben je heel dichtbij de watervallen (af en toe iets te dichtbij, waardoor we gelijk een verkoelende douche kregen).Maar de Braziliaanse kant was ook de moeite waard, omdat je dan meer overzicht hebt. Het zijn er namelijk zo veel, ruim 250 watervallen! Puerto Iguazu zit middenin het tropisch regenwoud en dat was wel te merken. Het was er erg warm, maar gelukkig hadden we een zwembad bij ons hostel waar we af en toe konden relaxen. En door alle muggen, zaten we onder de muggenbulten!
Nu zitten we in Rio. Vandaag het grote jezusbeeld gezien boven op de berg. Het is bijna 40 meter groot, echt enorm! Jammer genoeg hadden we geen uitzicht over de stad, want het was bewolkt. Vandaag troffen we het met het weer. We hadden mooi uitzicht over Rio, vanaf de suikerbroodberg en konden heerlijk aan het strand liggen.
We hebben echt heel veel verschillende dingen gezien tijdens onze reis. Heel bijzonder, want je hebt elke keer een andere vakantie en het is steeds weer genieten! Alle dagen genoten we van een cocktail, milkshake, cappuchino of hier in Rio zelfs van kokosnoten waar we uit kunnen drinken. Nu onze laatste vakantie! Lau gaat nog een maand met Martijn naar Costa Rica in Midden-Amerika en An gaat met Vladan Brazilie ontdekken.
We wensen jullie alvast hele fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!!
Tot gauw allemaal! Liefs ons
De natuurwonderen van het zuiden...
Nadat we het mooie merengebied in Bariloche met de auto hadden verkend, vertrokken we naar Puerto Madryn. Een uitstekende plek om o.a. walvissen, zeeleeuwen, zeeolifanten en pinquins te spotten. En dat hebben we gedaan! De walvissen waren echt fantastisch. Ze zijn ontzettend groot en dit soort is erg rustig zodat we er heel dichtbij konden komen.
We waren ook van plan om naar de dolfijnen te gaan, maar helaas hadden we een vreemde insectenbeet aan Bariloche overgehouden: de black fly. Hierdoor kregen we vreselijke jeukende bulten, waar de dermatoloog ons gelukkig vanaf heeft geholpen.
Op naar de volgende bestemming! Het zuidelijkste gedeelte van Chili en Argentinie. Het was daar wel wat kouder, maar ontzettend mooi. Het is echt indrukwekkend, zoals op de foto`s wel te zien is. Onder andere het nationaal parkTorres del Paine, maar vooral de ijsgletsjer Perito Moreno. Een vijf kilometer lange gletsjer van ijs (zestig meter hoog), die door de bergen heen loopt en uitkomt in een meer. We zijn er met een boot langsgeweest en konden het van dichtbij zien. Echt heel gaaf! Van deze ijsgletsjers zijn er ongeveer 50 vanin de omgeving.
PS voor nog een paar foto´s kunnen jullie onder het kopje foto´s bekijken..
Vanuit het noordelijke woestijngebied richting de zuidelijke gletsjers
Op dit moment zitten we in Bariloche, Argentinië. Dit is waarschijnlijk de koudste plek waar we komen... de temperatuur is namelijk om het vriespunt! Maar we kunnen genieten van de delicatesse hier: chocola en warme chocolademelk.
Terug naar twee weken geleden, toen Marieke er nog bij was. Daar hadden we nog zelfs 30 graden. Vanuit het noorden van Chili vlogen we naar de badplaats Viña del Mar en hebben we eerst een paar dagen aan het strand gelegen. Ook zijn we een dagje naar Valparaiso geweest. Dt is van oorsprong een havenstad en waar nog steeds worden grote schepen geladen en gelost. We zijn daar met een van de vele liftjes omhoog gegaan en hadden we een mooi uitzicht over de haven. Vervolgens naar de hoofdstad van Chili, Santiago. De stad zelf is niet heel bijzonder, maar we vermaakten ons met shoppen, koppies drinken bij Starbucks en de cafeetjes en restaurantjes in Bellavista.
Ook zijn we vanuit de stad een dagje naar de wijngaarden geweest. Dat was heel leuk om te zien, want het familiebedrijf was al een paar eeuwen oud. Hierna eindigde de reis van Marieke. De volgende dag vertrok ze met twee keer zoveel bagage als waar ze heen mee was gekomen (wij konden namelijk al onze souvenirs en teveel meegenomen kleren met haar meegeven ;-) )
Het merengebied
Wij vertrokken nog meer richting het zuiden. Na een lange busreis kwamen we in Pucon aan. Dit is een gezellig Oostenrijks alpenplaatsje. We hadden een chaletje met open haard, dus het was dan ook niet zo erg dat het wat regenachtig was. ´s Avonds gingen we naar een warmwaterbron, waarvan er hier veel zijn door het vulkanengebied. Verder nog gemountainbiked door de nationale parken met gigantische watervallen!
Nu zijn we dus in Argentinie en blijven we nog een paar dagen in Bariloche. Morgen hebben we een auto gehuurd en gaan we de zeven meren route rijden. Zondag gaan we door naar Puerto Madryn om uiteindelijk in het zuiden van Argentinie en Chili aante komen.. Leuk is het trouwens dat we tijdens het reizen steeds dezelfde mensen tegenkomen! En wonder boven wonder redden wij ons prima in het Spaans! Meer foto´s kunnen jullie trouwenszien als je klikt op de foto aan de rechterkant van dit verhaal.
Echt leuk jullie reacties!!
Adios lovely Bolivia!
Twee weken geleden kwamen Marieke en Anne aan in Zuid-Amerika. Enthousiast begonnen we onze reis samen in de hoogstgelegen hoofdstad van de wereld, La Paz, op ruim 4000 m hoogte. We genoten van de koppies koffie, kleurige winkeltjes en marktjes en de bijzondere cultuur. Het is zo goedkoop daar, dat we niet meerkonden stoppen met shoppen..De eerste dag waren we al meteen geintegreerd in Bolivia. We konden namelijk de wedstrijd bijwonen van Bolivia tegen Brazilie! Het was eenhele leuke ervaring!
Een paar dagen later zetten we onze reis voort richting het Titicacameer. Daar aangekomen hadden Marieke en Anne erg last van de hoogte. Dus konden we niet optimaal genieten van het mooie meer. Gelukkig zijn we toch nog naar Isla de Sol geweest. Een heel rustig en relaxed eilandje met een mooi uitzicht op het meer.
Na een week gingen we naar Uyuni om vanuit daar een tour te maken van drie dagen. We hadden het getroffen met onze touroperator, want we hadden een kokkin mee en alles was goed verzorgd. Dit was echt onbeschrijfelijk mooi! We hebben zoveel gezien, we raakten echt niet uitgekeken! Hieronder een foto van een van de vele lagunas met de flamingo´s.
Elke dag was een verassing... zoutmeren, vulkanen, prachtige bergen, lama´s en alpaca´s, cactussen, lagunas, flamingo´s, geisers en tot slot een natuurlijk thermaal bad met een schitterend uitzicht. Echt waar.. het was bijna niet te geloven! Zeker niet toen na dit bad onze kokkin de pannenkoeken klaar had.
Na deze tour dachten we dat het niet meer beter kon, maar na de grensovergang naar Chili kwamen we aan in een heel leuk backpackersdorp San Pedro de Atacama! Hier hebben we vijf dagen lang uitgerust, gelezen, terrasjes gepakt enuit eten geweest met een groepje uit ons hostel. Ook hebben we 1 dag een tourtje gedaan. Hierhebben we gesandboard (is wel lastiger dan snowboarden) en zijn we naar de maanvallei geweest om de zonsondergang te zien.
Morgen vertrekken we naar Santiago waar we nog een weekje aan het strand kunnen liggen.. Kortom, we genieten hier!
Het einde van vrijwilligerswerk in Arequipa is in zicht en.......
.... Anne en Marieke komen dit weekend naar Bolivia!!!
Jammer dat de tijd zo snel voorbij gaat, want ik had nog wel langer in Arequipa willen blijven. Er is nog veel meer te zien! Maar het is natuurlijk ook leuk dat ik dit weekend Anne en Marieke ga zien!
De weken op de Engelse school zijn goed verlopen. Soms zaten er maar twee of drie kinderen in de klas en soms was het was echt drukte met zes of meer kinderen. Ondanks dat ze niet altijd goed luisterden leren ze wel wat Engelse woorden, onder andere de familie, nummers, dagen van de week en verschillende fruitsoorten.
Hier op de foto zijn ze de wereldkaart aan het inkleuren voor een vlag. Dit was op vrijdag, wat een soort van feestdag is omdat ze dan gaan knutselen en aan het eind van de dag fruit uitgedeeld krijgen. Daar kijken ze altijd naar uit!
In het weekend zijn we naar het klooster van Arequipa geweest, wat echt heel groot is en ook enorm kleurrijk. Hier woonden nonnen en monniken, waarvan de meesten behoorlijk wat geld hadden. Hierdoor hadden ze ook een aparte kamer of zelfs een woning met een slaaf in dienst. Het was heel indrukwekkend. Ook hadden we wat afscheidsfeestjes en gingen we lekker uit eten voor niet meer dan €5,00. Afgelopen weekend zijn we naar de Colca Canyon geweest. Het was heel leuk om meer van de omgeving van Peru te zien. Wat is het droog en uitgestrekt! En inderdaad Josien, wat heb ik last van spierpijn, vooral in mijn kuiten! De eerste dag van de trekking was wel zwaar, want we moesten midden op de dag in de kloof naar beneden lopen.
Ik had dorst en zulke zere benen, dus ik was blij toen ik eindelijk beneden was en een duik in het zwembad kon nemen. Daarna nog een klein stukje de berg op en toen waren we bij onze hostel. Het was bij Peruanen thuis, dus je zag precies hoe het er daar allemaal aan toe ging. Ik had echt het gevoel of ik terug in de tijd was. Alles (voedsel, drinken, kleding) werd per ezel naar de dorpjes vervoerd. En ook als er iemand ziek werd of iets gebeurde moeten ze per ezel vervoerd worden. Sommige mensen wonen wel 18 uur lopen van de bewoonde wereld af! We hebben er heerlijk gegeten. Ze maakten alles zelf en stonden uren in de keuken om ons ontbijt, lunch en diner klaar te maken. Ook hebben we hun kostuums nog aangehad (zoals je ziet aan de foto´s hieronder) en dansten we de ´dans van de liefde´
Grappig om met de man van het hostel te dansen, hij was een kop kleiner dan mij. De dag erna weer vroeg op en gelukkig waren we nu voordat de zon opkwam weer boven, dus ik had niet zo´n last van de hitte. De terugreis nog condors (roofdieren met een spanwijdte van drie meter) en alpaca´s (soort lama´s) gezien. Het was echt de moeite waard deze trekking!
Deze dagen heb ik nog even hard nodig om mijn kleren te wassen en mijn tas te pakken, want vrijdagnacht vertrek ik naar La Paz om daar hopelijk in de middag Anne te zien! En de dag daarna Marieke. Ik heb er zin in!
En thanx iedereen weer voor alle berichtjes, heel erg leuk!De eerste dagen in Arequipa!
Vrijdagavond kwam ik aan in Arequipa in het vrijwilligershuis, waar opdit moment zo'n 10 vrijwilligers zitten uit onder andere Australie, Amerika, Nieuw-Zeeland en Nederland. Het is een groot huis en heel belangrijk 'goed beveiligd'! Het valt trouwens tot nu toe nog wel mee, je moet alleen enorm oppassen met de taxi's.
Na de lange reis van vrijdag kon ik niet meer slapen die nacht, dus zaterdag was ik nog wel verreisd. Toch was het gelijk al een drukke dag, Ik ging met mijn kamergenoot, Kate, naar het centrum van Arequipa en naar de markt, we moesten inkopen doen voor de barbeque die avond. Dat was erg gezellig, maar ging wel op tijd naar bed om mijn slaap weer wat in te halen.
Zondag vertrokken we al vroeg naar het weeshuis, want de kinderen gingen voor het eerst sinds meer dan een half jaar weer eens een dagje uit. We gingen naar het Jurrassic Parc en ze waren echt zo blij! Toen ze al in de taxi zaten hadden ze de dag van hun leven. Iedere vrijwilliger moest op een kind passen (in totaal zijn het 14 kinderen en 4 baby's), dus ik ook en dat was Georgie. Hij vond het geweldig! Daarna hebben ze nog een paar uurtjes buiten gespeeld in het grasveld. Ze komen normaal namelijk amper buiten.
Vandaag eerst even naar het centrum geweest, daar moest ik de Spaanse les regelen en hoorde ik waar ik kwam te werken. Omdat ze op de school/community centreeen enorm tekort hebben aan vrijwilligers, ga ik daar werken. Vandaag ben ik er al geweest en het is echt enorm dankbaar werk. Het is in de buitenwijken van Arequipa, tegen de bergen aan.
De mensen daar hebben echt heel weinig, zelfs geen waterleiding. De kinderen gaan wel naar school en daarna komen ze, voor degene die dat wil, naar de community centre. Daar krijgen ze een uur Engelse les en daarna gaan we met z'n allen buiten spelen en op het eind krijgen ze een glaasje water. Ze zijn ongeveer tussen de3 en 12 jaar oud. De jongste kinderen zijn meer aan het knutselen, maar ze worden wel bezig gehouden. En dat kan thuis niet, want de meeste ouders komen pas rond 6 of 7 uur thuis. Vandaag heb ik bij het klasje gezeten van de kinderen tussen de 6 en 8 jaar oud en ik keek er van op hoe goed ze al Engels spreken! Een dezer dagen sta ik voor de klas en leer de kinderen Engels, wat voor hun misschien wel kan helpen in de toekomst.
De komende dagen worden enorm druk. Eerst van 9 tot 11Spaanse les, dan van 1 tot 7 werken op de Engelse school. Ondertussen wordt er hier in het huis ook het een en ander georganiseerd. Druk, maar wel enorm leuk. De kinderen zijn ook zo ontzettend lief!
Ik moet wel beginnen aan mijn Spaanse les, want ik kan slecht communiceren met de mensen hier. Maar morgen begint het dan eindelijk! Jullie horen weer gauw van me!
Groetjes Laura
Ps bedankt voor alle berichtjes! Heel leuk!